"ساختن" اول از خود
"خود" یعنی خود شناسی
"خود شناسی" یعنی ارتباط با درون
"درون" یعنی نوری از قدرت بی کران
"قدرت بیکران" یعنی خدا
پس زندگی یعنی فقط و فقط "خدا"
"فقط و فقط" یعنی "بندگی"
"زندگی یعنی بندگی خدا"
البته هر موجودی این "افتخار و توفیق" را ندارد
"پس زندگی یعنی افتخار بندگی خدا"
به خودت ببال که بنده خدا هستی
.
می گویند سیاهی ِ چادرم چشمــــ را میزند
چشم آدم های حریص وهرزه را ،
چشم را که هیچ !
خبرندارند تازگی ها دل را هم می زند!
دل آدم های مریض و بیمار دل را!
از شما چه پنهان چادرم دست و پا گیر هم هست!
دست و پای بی بند و باری را می بندد
چادر برای کسانی استــــ که نمی خواهند
عزتــــ ِ آخرتشان را به بهای نا چیز ِ لبخند های هرزه بفروشند!
┘◄ چادرم سند بندگی و عبودیتم را امضا می کند
عجیــــــــــب، آدم را آرام مــی کنند ...
میگوینــد ایــن اشکهــای بــی بهــانــه سنــدشــان بــه نــام "خـــــداست "
:)
گاهی وقتها هست که یک حسی همه وجودت را فرا میگیرد
از آن حس های ناب عجیب و غریب ...
از همانهایی که نخورده مستت می کند
کیفورت می کند , از خود بی خودت می کند , بی تابت می کند
به گونه ای که گه دیگر طاقت نداری , میخواهی رها سازی روحت را از کالبد تنت
سبک شوی سبکِ سبک
به پرواز درآیی , به سوی آسمانها
بی هیچ تعلق خاطری
بروی و بروی و بروی
هر چه بیشتر اوج بگیری بهتر حس می کنی بیشتر کیف می کنی
با اوج گرفتنت نزدیک تر میشوی به منشا آن حال و هواهای خوش ...
وچه کسی می تواند اینچنین تو را غرق در شادی و کیفوری و سر مستی کند ؟
به جز "دلبر" جانان
به جز" او"
به جز او که نزدیکِ نزدیک است به ما حتی از رگ گردنمان
و چه خوب و خوش و عاشقانه می نوازد بنده هایش را ...
تنها کافی است یک گام فقط یکی به سویش برداریم ...
: پریسا
بانو!
ما در کوچـــه های تنگـــه زمانــه مـــان
برای یــاری امــــام غایب مــان سیلـــــی کـــه هیـــچ
غصـــــه هـــــــــــم نخــــــورده ایم...
اغبان رفت و گل نیلوفرش را می زدند در میان کوچه زهرا دامن حیدر گرفت
دست حیدر بسته بود و ...
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ رَسُولِ اللّهِ
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ نَبِىِّ اللّهِ
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ خَلِیلِ اللّهِ
پی نوشت : مادرمان شهید شد ...
